Morihei Uyeshiba werd geboren op 14dec. 1883 in Tanabe in Japan en stierf op 26 apr.1969 in Shiba, een maand later gevolgd door zijn vrouw.

Toen Uyeshiba twaalf jaar was zag hij hoe zijn vader, een belangrijk dorpslid, in zijn eigen huis door handlangers van een politieke groepering hardhandig werd afgetuigd. Dit was zo’n schok dat hij zich voornam om zich te trainen en zo sterk te worden dat hij zijn familie In het vervolg zou kunnen verdedigen. Ondanks zijn zwakke gestel oefende hij op zijn minst twee maal zo hard als ieder ander. Met 18jaar begon hij met ju-jutsu te studeren bij de Kito school, waar ook Jigoro Kano de grondlegger van Judo leerling is geweest.

Daarna volgden nog vele scholen waar hij zich oefende in o.a. Ju-jutsu, Tai-jutsu, Judo, karate, Hellebaard en speervechten. Men schat de totale hoeveelheid gevechtskunsten die hij bestudeerde op zo’n tweehonderd.

De meest essentiële basis vond Aikido echter bij de Daito-ryu school in het oude Aiki-jutsu en Tai-jutsu.

Al vanaf zijn 7e jaar was hij betrokken bij verscheidene religieuze stromingen. Uiteindelijk (1919-1926 raakte hij verbonden met de Omote-kyo school. Hier begon hij in te zien dat, het verenigen van lichaam en geest in een harmonieuze discipline, waarin het gevecht een oefening is in het ontwikkelen van ware universele liefde voor het leven en welzijn van de mens en natuur, de ware vechtkunst is.

Gevechtstechniek, budo was geen doel meer, maar een middel om de weg(do) naar levensharmonie(Aiki) te vereffenen. Hij markeerde 1925 als het jaar waarin hij de weg van aikido was ingeslagen.

Hij begon met les te geven in Ayabe, verhuisde in 1927 naar Tokio waar hij reeds andere grootmeesters van andere krijgskunsten op bezoek kreeg om iets van hem te leren. Ook Jigoro Kano kwam en zij zelf:’Dit is de ideale gevechtskunst”.

In eerste instantie was aikido niet voor het gewone publiek toegankelijk Uyeshiba was nog bang voor misbruik. Later zag hij in dat het moest gaan om alle mensen. Een ieder die aikido wilde leren was welkom.

Na 1945 zijn een aantal van zijn beste leerlingen hun eigen weg ingeslagen en vormden hun eigen stijlen. Dit heeft de verspreiding van aikido over de wereld in gang gezet. In eerste instantie wilde Uyeshiba zelf hier niets van weten. Hij heeft zich tenslotte toch laten overhalen om ook demonstraties buiten Japan te geven, o.a. in Hawaï.

Langzaam aan is het Aikido via Frankrijk en België in 1964 ook in Nederland terecht gekomen. Tegenwoordig zijn er vele stromingen van aikido in Nederland vertegenwoordigd. (zie http://www.aikikai.nl/organisaties)